MUAMMÂ

Soyunup bu vücûd libâsım gayrı
Nefsimi gafletden uyarsam gerek
Kalmadı bu fenâ mülkünün hayrı
Huzur-i İzzet'e ben varsam gerek

Âkıbet ecelim erişir derkâr
Her nefis ölüme olacak şikâr
"Yevme tüble's-serâir"de âşikâr
Rabbime hesâbı bir versem gerek

O günü idrâkden âcizdir akıl
Her amel mîzâna olunur nakil
A'mâl-i hasenem gelirse sakil
Cânımı cennete ergürsem gerek

Cennetde Resûl-i zî-şânı bulsam
Firdevs-i a'lâda komşusu olsam
Elinden şarâb-ı Kevser'i alsam
Cemâl-i Bârî'yi bir görsem gerek

Tâlibi kelblerdir dünyâ leşinin
Gözleri toprakla doyar kişinin
Sırrı var bu geliş ve gidişinin
O sırrı sizlere duyursam gerek

"Ve lekad kerremnâ" buyurdu Mevlâ
Eyledi insânın kadrini i'lâ
Mü'mine verildi cennet-i al'â
Ben anı dünyâda onarsam gerek

Ey Aşkî ne aceb sözler söylersin
Esrâr-ı âlemi ifşâ eylersin
Cennet ü cemâle ihvân peylersin
Ehlini bulup da bir sorsam gerek

Ziynetü'l Kulûb, Sayfa 474