HÛ

Aklım var diye söyler tabîbler
Lokman Hekim gibi bilgin olsa ne fayda
Tevhîd etmez ise son nefesde bu diller
Bülbül gibi dilin olsa ne fayda

Malım câhım var diyerek benlik edersin
Ecel şerbetini bir gün sen de içersin
Yalın ayak başın açık bu dünyâdan göçersin
Kârûn gibi malın olsa ne fayda

Ne kadar ilmin olsa kardeşim
Eğer îmân olmaz ise yoldaşın
Hakk'a secde etmez ise o başın
Dört kitâbı yutmuş olsan ne fayda

Zebânîler cehennemi sürüyünce
Tütününden halka korku bürüyünce
Dehşet ile halk üstüne yürüyünce
Rüstem gibi gücün olsa ne fayda

Dünyâyı alırsın boynuna
Hiç ölüm korkusu gelmez 'aynına
Azrâil geldiğinde yanına
Hazîne dolu paran olsa ne fayda

Bir gün olur götürürler evinden
Allah'ın ismini bırakma dilinden
Kim kurtuldu Azrâilin elinden 
Bin yıl kadar ömrün olsa ne fayda

Kabrini etseler zâhirde ma'mûr
Yâhud yağsa üstüne kar ile yağmur
Îmân ile göçmedinse gam budur
Altın gümüş kubben olsa ne fayda

Dinleyin ahbâblar bir ma'nâ gördüm
Bir yere vardım gömlek biçerler
Bize de var mıdır diyerek sordum
Dediler bir yakasız da sana da biçeriz bir gün

Kabir dünyâ gibi bol mu sanırsın
Mindersiz yastıksız yere konursun
Eriyip çürüyüp toprak olursun
Karanlık kuyular açarlar bir gün

Kabir diyorlar bu karanlık yere
Girmeden uğrarsın âh ile zâre
Şifâsı bulunmayan bir derin yâre
Merhemsiz yâreler açarlar bir gün

Ey Aşkî söylersin ibret almazsın
Ahvâl-i mevtâdan haber sormazsın
Hakk'ın rızâsına süvâr olmazsın
Bu handan elbet göçeriz bir gün

İrşad Cilt 1, Sayfa 214-215